442-бет (Ёсин, 28-40)
Аллоҳ кофирларга лашкар жўнатмай бир қичқириқ билан ҳалок қилди, улар истеҳзо қилувчилар эди, ўтган қавмлар оқибатидан ибрат олмайдилар. Алатта барча қавмлар маҳшарга тўпланурлар.

422-бет (Аҳзоб, 31-35)
Аллоҳ ва Расулига итоат ва солиҳ амаллар учун ажри икки баробар бўлиши ва гўзал ризқ тайёрлиги.

402-бет (Анкабут, 42-56)
Аҳли китоблар билан чиройли баҳс қилиш. Муҳаммад (сав)га китоб нозил бўлгач пайғамбар бўлди, аҳли китобларнинг баъзилари бунга имон келтирдилар, кофирлари эса очиқ ойдин ҳақиқатларни инкор қиладилар, улар золимлардир.

382-бет (Намл 56-63)
Лут (а.с) қавмидаги бузуқ одамлар унинг даъватига жавобан: “Лут оиласини шаҳардан чиқаринглар, у ўзича пок бўлмоқчи” дедилар. Лут (а.с) ва унинг аҳли хотинидан ташқари нажот топдилар. Қавм тошли ёмғир билан ҳалок этилиши.

362-бет (Фурқон 21-32)
Кофирлар кибр билан рисолатни фаришта олиб тушишини, худонинг ўзини кўришни талаб қиладилар. Вақт келиб фаришталарга дуч келганларда Аллоҳдан нажот сўраб қоладилар.

342-бет
Мўминлар нажот топиши ва уларнинг сифатлари, тажовуз қилмасликлари, жаннат мукофоти ваъдаси. Инсоннинг асли лойданлиги ва она қорнида шаклланиш босқичлари. Аллоҳнинг энг баракотли яратувчи экани. Ўлим ва қайта тирилиш. Одамлар устидан етти йўл (осмон) яратилгани.

322-бет
“Одамларга ҳисоблари яқинлашиб қолди. Улар эса, ғафлатда, юз ўгирувчи бўлган ҳолларида. Қачон Роббиларидан янги эслатма келса, фақат уни ўйнаётган ҳолларида тингларлар”.

302-бет
Мусо (а.с) бошқа саволлари. Кема, бола, девор воқеларининг таъвили. Зулқарнйн қиссаси бошланиши.

282-бет
Исро сураси

262-бет
“Алиф. Лоом. Ро. Ушбулар китобнинг ва равшан Қуръоннинг оятларидир”.