Фотиҳ қонуни (ёки биродаркушлик қонуни) – Меҳмед Фотиҳнинг қонунномаси (қонунлар тўплами) қоидаларидан бирининг кейинги номи. Бу Султон бўлган Усмонийлар тахтининг меросхўрларидан бирига жамоат манфаати (Nizam-I Alem) йўлида – урушлар ва ғалаёнларнинг олдини олиш учун қолган меросхўрларни учун ўлдиришга имкон берарди.