Алиф, Лом, Мим. Жуда яқин жойда Рум мағлуб бўлди. (Лекин) улар (яъни, румликлар) бу мағлубиятларидан сўнг бир неча йил ичида албатта ғалаба қилажаклар. Аввалу охир барча иш ёлғиз Аллоҳнинг (измида)дир. Ўша кунда мўминлар Аллоҳ (румликларни) ғолиб қилгани сабабли шодланурлар. Рум сураси, 1-4-оятлар

195-ҳижрий йилнинг жумадул-охир ойи 19-санасида (782 йил 11 февраль) мусулмонлар қўшини Византияга қарши юришга чиқади. Қўшинга аббосий халифа Маҳдийнинг ўғли, Хорун ибн Муҳаммад қўмондонлик қилган бўлиб, ўша пайтда у эндигина 19 ёшга тўлганди. Унинг учун бу Византияга қарши иккинчи юриш эди. Албатта, ёш саркардага Абдулмалик ибн Солиҳ, Иса ибн Муса ва Ҳасан ибн Кахтаба каби тажрибали қўмондонлар ҳамроҳлик қилган.

Ҳижрий 13-йил жумадул-охир ойининг 18-санасида (634 йил 19 август) византияликлар Дамашқ йўлида мусулмонлар қўшинини тўхтатишга уриниб кўрдилар. Шу куни Марж-ал-Суффар яқинида Холид ибн Саид ибн ал-Ас қўмондонлик қилган мусулмонлар қўшини ва Бахан қўмондонлиги остидаги византияликлар қўшини ўртасида ҳал қилувчи жанг бўлиб ўтди.