Биз кўп ҳодисалар ўз-ўзидан равшан бўлиб кўринадиган дунёда яшаймиз. Бунинг бир мисоли — қуёшнинг чиқиши. Биз уйғонамиз, унинг нурини кўрамиз, иссиқлигини сезамиз ва Аллоҳ таолонинг бизга буни ато этган неъмати нақадар буюклиги ҳақида ҳатто ўйлаб ҳам кўрмаймиз. Лекин бир лаҳзага тасаввур қилинг: агар қуёш тўсатдан чиқмай қолса нима бўлади? Бу шунчаки хаёл эмас, балки Яратувчига қанчалик боғлиқ эканимизни — ва Унинг Иродасисиз қанчалик ожиз эканимизни англаш учун ақл ва қалб учун мулоҳазадир. Бу, шунингдек, коинот тартиби ўзгарадиган Қиёмат куни ҳақида эслатмадир. Келинг, агар қуёш нур сочмай қолса нима содир бўлишини илмий ва исломий нуқтаи назардан кўриб чиқайлик...