Таърифи. 1. Бу сўз [ахбаро] феълининг ўзаги бўлиб(Лисонул араб. [х, б, р] моддаси), луғатда хабар бериш маъносини англатади. Унинг исми (от сўз туркумидаги шакли) хабар калимасидир. Хабар сир эмас, рост ҳам, ёлғон ҳам бўлиши мумкин. "Илм -нурдир" жумласи бунга мисол бўлади. Хабарнинг муқобилида иншоъий (жумла) туради. Иншоъий жумла деб ҳақиқатнинг ҳам, ёлғоннинг ҳам эҳтимоли бўлмаган гапга айтилади. "Аллоҳдан қўрқ!" жумласини мисол тариқасида келтириш мумкин.

Эй иймон келтирганлар! Агар фосиқ хабар келтирса, аниқлаб кўринглар, билмай бир қавмга мусибат етказиб қўйиб, қилганингизга надомат чекувчи бўлманглар (Ҳужурот сураси, 6-оят).

Бундан ўн йиллар муқаддам одамлар маҳаллий  чойхоналарда тўпланиб, янгилик ва миш-мишлардан хабардор бўларди. Бугун эса энг янги маълумотлар, сўнгги ахборотни турли ижтимоий тармоқлардан олиш имкони пайдо бўлди. Интернет туфайли айрим жараёнлар осонлашди, баъзилари, аксинча, мураккаблашиб, чигаллашиб кетди.