Кўпинча “самарадорлик” сўзига оддий, дунёвийлик нуқтаи назарида қараймиз, Исломда эса самарадорлик умуман бошқа маъно касб этади. Масалан, бизнинг тушунчамизга кўра, банкрот (муфлис) бўлган одам мол-мулки, бойликларидан маҳрум бўлиб, катта қарзларини бера олмайдиган, яъни топиши қарзларини узишга етмайди кишидир.

Сени ҳафа қилиб, устингдан кулиб, камситиб, хўрлашдими? Ёки сенга нисабатан адолатсизлик қилиб, сенинг ҳаққинг бўлган нарсаларга ҳамла қилишдими? Ўкинма, чунки Аллоҳ таоло айтади: "Яхшилик билан ёмонлик баробар бўлмас. Сен яхшилик бўлган нарса ила даф қил. Кўрибсанки, сен билан орасида адовати бор кимса, худди содиқ дўстдек бўлур" (Фуссилат, 34).

Ислом пайғамбарларининг барчаси ҳам Қуръони каримда зикр қилинмаган, бироқ Аллоҳ таоло ўзининг Китоби каримида зикр қилганлари ҳам китобга тасодифан кириб қолмаган. Аллоҳ таоло Қуръони каримда Ўзининг расули ва мўминларнинг қалбларини янада мустаҳкамлаш учун пайғамбаримиз соллоллоҳу алайҳи васалламдан олдин ўтган кўп пайғамбарларнинг қиссаларини зикр қилган:

Сўзимиз бани Исроил ҳақида... Уларнинг тарихи ва ҳозиридан бир ибрат хусусида. Қуръони карим жуда кўп ўринда бани Исроилни тилга олади. Айтилишича, Аллоҳнинг Китобида бирор пайғамбар ёки муқарраб фаришта Мусо (а.с.) зикр қилинганичалик кўп ёдга олинмаган. Ул зот ҳақида Қуръонинг бир юз ўттиз ўрнида сўз боради.

Уҳуд – расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васалламнинг Макка қурайшликларига қарши иккинчи йирик жанги ва биринчи мағлубиятидир. Агар пайғамбаримиз Муҳаммад соллоллоҳу алайҳи васаллам таржимаи ҳолидан энг машҳур тўпламларни, Мубаракфурий ва Ибн Ҳишомларни оладиган бўлсак, у ерда воқеа-ҳодисалар батафсил ёритиб берилган ва жангнинг якуни мағлубият деб аталган.