Шариатда бидъат номи билан танилган нарсалар ҳам гуноҳлар сафига қўшилади. Одамлар дин борасида янгилик чиқариб, ихтиро қилган нарсалар бидъатдир. У эътиқодий бидъатми, амалий бидъатми фарқи йўқ.

Мўмин кишига тавҳид илмининг нозик тафсилотларидан бири аниқ бўлмаса, бир олимни топиб, ундан сўраб билганича, дарҳол Аллоҳ таоло наздида нима тўғри бўлса шунга ишондим, дейиши вожиб бўлади. Сўраб билишни ортга суриши мумкин эмас. Билмаслиги (шак қилиши) узр бўлмайди. Билмаса (шак қилса) кофир бўлади.

Эътиқод эркинлиги энг аҳамиятли инсон ҳуқуқларидан бири ҳисобланади. Чунки, иймон-эътиқодсиз инсон ўз масъулиятини ҳис эта билмайди ва ҳақиқий ҳуррият маъносини англаб ҳам етмайди.

Биз, мусулмонлар, инсоннинг руҳи борлигига ишонамиз. Биз уни кўра олмаймиз ва унинг асл табиатини англаб ета олмаймиз. Бизда у ҳақида озгина маълумот бор, холос. Руҳ инсонда энг муҳим нарса ва у бизнинг онгимиз билан узвий боғлиқдир.