Фаластин: Мусулмонлар учун унинг аҳамияти

Фаластин ўзини мусулмон деб билган ҳар бир киши учун катта аҳамиятга эга. Ҳар бир мусулмон Фаластин ва унинг халқининг тақдирини ҳал қилишда иштирок этиши ва ўз имкониятлари билан Фаластин ғоясини қўллаб-қувватлаши керак.
Бадавлат кишилар садақа бериши мумкин, закот берувчилар эса унинг бир қисмини Фаластиндаги ва бутун дунёдаги мазлум биродарлар ва опа-сингилларига ёрдам беришлари керак. Ҳар бир мусулмон қаерда яшашидан қатъи назар, ўз уммати манфаатларини ҳимоя қилишга қодир. Фаластиннинг Исломдаги аҳамиятига ойдинлик киритиш учун келинг, баъзи фактларни санаб ўтамиз.

Исломда Фаластин

Фаластиннинг мусулмон динидаги аҳамияти унинг Қуръон ва Муҳаммад пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳадисларида тез-тез тилга олиниши билан таъкидланган.
Фаластиннинг энг катта аҳамияти шундаки, унда Ҳижоздан ташқарида Исломдаги энг муқаддас жой бўлган Байт ал-Мақдис (Муқаддас маскан) жойлашган. Байт ал-Мақдисда Ал-Ақсо масжиди ва Қуббатус-саҳро масжиди жойлашган.
Фаластиндаги Байт ал-Мақдис Муҳаммад пайғамбарнинг Исро ва Меърожи билан боғлиқ воқеаларнинг марказий жойидир. Аллоҳ таоло Қуръони каримда: “Ўз бандасини кечаси Масжидул Ҳаромдан атрофини баракали қилганимиз Масжидул Ақсога оят-мўъжизаларимизни кўрсатиш учун сайр қилдирган зот пок бўлди. Албатта, У эшитгувчи ва кўргувчи зотдир....” (Қур’они карим). 17:1).
Фаластиндаги Байт ал-Мақдис Маккадаги ал-Масжид ал-Ҳаромдан кейин эр юзидаги иккинчи масжидга айланди. Абу Зарр розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан ер юзида қурилган энг аввалги масжид ҳақида сўрадим. У зот:
«Масжидул ҳаром», дедилар.
«Сўнгра қайси?» дедим.
«Масжидул Ақсо», дедилар.
«Ораларида қанча (вақт) бор?» дедим.
«Қирқ йил», дедилар.
Сўнгра: «Ер сенинг учун масжиддир. Сенга қаерда намоз вақти етса, ўқи», дедилар». (Бухорий, Муслим, Насаий)
Фаластиндаги Байт ал-Мақдис биринчи қибла эди. Мусулмонлар Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам тарихининг бутун Макка даврида ва Мадиналик даврининг дастлабки 16 ойида Байт ал-Мақдисга қараб ибодат қилишган, шундан сўнг Аллоҳ таоло қиблани Маккага кўчиришни буюрган.
Масжидул-Ақсода ўқиладиган намоз Маккадаги Масжидул-Ҳаром ва Мадинадаги Масжидул-Набавий (Пайғамбар масжиди)дан бошқа ҳар қандай масжиддаги беш юз намозга тенгдир. Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳадиси шарифларида: “Масжидул Ҳаромдаги намоз 100 минг намозга, (Мадинада) масжидимдаги намоз минг намозга, Байтул-Мақдисдаги намоз беш юз намозга тенгдир” (Табароний таржимаси).
Қолаверса, Қуръони Каримнинг кўплаб оятлари ва Пайғамбаримиз Муҳаммад алайҳиссаломнинг кўплаб ҳадислари Исломда Байтул-Мақдиснинг нақадар муҳим аҳамиятга эга эканлиги ва бу зиёратгоҳ жойлашган ерни Аллоҳ таоло баракали қилганига ишора қилади. Қуръоннинг турли ваҳийлари ва Пайғамбар алайҳиссаломнинг муборак Фаластин замини ҳақидаги сўзлари Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам саҳобаларида бу ерга шунчалик муҳаббат уйғотдики, Умар ибн ал-Хаттоб бу ерга биринчи келганида Фаластиннинг барча ерларини фаластинлик деб эълон қилди. Келажак авлодларнинг барча мусулмонлари учун вақф.
Қуръон ваҳийлари, Пайғамбаримиз ҳадислари ва у зотнинг саҳобаларининг тажрибаларини инобатга олган ҳолда, ҳар бир ақли расо инсон Фаластиннинг барча ислом динига эътиқод қилувчилар учун ғоят муҳим маъно ва аҳамиятга эга бўлган муборак ва муқаддас замин эканлигини тан олади.

Ислом тарихида Фаластин

Фаластин тарихида исломнинг биринчи пайғамбари Одам алайҳиссаломдан то Исломнинг сўнгги пайғамбари Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламгача бўлган ислом тарихи ўз аксини топган. Фаластин Ислом даъватини тарғиб қилган Пайғамбарлар юртидир, шунинг учун уни Ислом даъватини қўллаб-қувватловчилардан бошқа ҳеч ким унинг қонунлари ва қоидалари билан яшаб бошқармаслиги керак.
Ал-Масжид ул-Ақсо масжид ул-Ҳаром барпо этилгандан кейин қирқ йил ўтиб қурилган эр юзидаги иккинчи масжид эди. Бу муқаддас даргоҳда Иброҳим, Лут, Довуд, Сулаймон, Мусо, Исо алайҳиссалом каби кўплаб пайғамбарлар туғилиб, вафот этганлар.
Агар Довуд ва Сулаймон (алайҳиссалом) Фаластинда илоҳий амрлар асосида, ҳам Инжил, ҳам Қуръонга мувофиқ ислом давлатларини барпо эта олган бўлсалар, уларнинг авлодлари тўғри йўлдан оғишган, уларга ваҳий қилинган қонунларни бузган бўлади. Аллоҳ таолонинг азобига дучор бўлдилар - ҳаром ердан ҳайдалдилар.
Байт ал-Мақдис Муҳаммад пайғамбарнинг Маккадаги пайғамбарлик давридаги исро ва меърожнинг марказий жойига айланди.
Иккинчи рошид халифа Умар ибн ал-Хаттоб даврида Фаластин мусулмонлар назорати остида эди. Кейин у ислом қонунлари асосида яшаган ислом давлатининг бир қисми эди. Янги қонунлар нафақат мусулмонлар, балки илгари Византия золимлари бўйинтуруғи остида азоб чеккан яҳудий ва насронийлар томонидан ҳам қабул қилинди. Фаластинлик насронийлар бошқа насроний динига мансуб бўлганликлари учун Византия ҳукмдорлари томонидан таъқибга учраган. Мусулмонлар эса барча насронийларга мазҳаб ва мазҳаблардан қатъи назар, эътиқод эркинлигини бердилар.
1099 йилда салибчилар Фаластинга бостириб киришди. Аста-секин улар бутун ҳудудни эгаллаб, бу эрда деярли юз йил ҳукмронлик қилишди. Бу давр қаттиқ репрессияга учраган мусулмонлар, яҳудийлар ва ҳатто маҳаллий насронийлар учун оғир синовлар даври бўлди. Ўшанда Аллоҳ марҳамат қилган ерни бошқарган ягона қонун куч қонуни эди.
1187-йилда Салаҳаддин ал-Айюбий раҳимаҳуллоҳ бошчилигидаги мусулмонлар Фаластинни озод қилдилар ва у ерга яна ислом қонунларини киритдилар.
1917-йилда Британия ҳукумати Балфур декларациясини эълон қилди, унда Фаластин яҳудийларнинг ватани деб эълон қилинди. Ўша пайтда яҳудийлар Фаластин аҳолисининг тахминан 8 фоизини ташкил қилган ва унинг эрларининг 2,5 фоизига эгалик қилган.
1918 йилда инглизлар ва уларнинг араб миллатчи иттифоқчилари Усмонли империясининг қулашига ҳисса қўшдилар, шундан сўнг инглизлар Фаластинни босиб олдилар ва дарҳол Европадан яҳудийларнинг иммиграциясини ташкил қилдилар.
1948 йилда яҳудийлар Фаластин тупроғида ўз давлатларини ташкил этишларини эълон қилишди ва уни "Исроил" деб аташди. Иргун, Леви ва Хаганаҳ каби яҳудий террорчи гуруҳлари инглиз армиясидан маблағ ва қурол олган юз минглаб мусулмонларни Фаластиндан қувиб чиқарди.
1967 йилда Исроил Миср, Иордания, Сурияга ҳужум қилди ва янги ҳудудларни, жумладан, биринчи марта ал-Ақсо масжидини эгаллаб олди. Ўшандан бери яҳудийлар Ал-Ақсони ёқиб юбориш ёки йўқ қилишга бир неча бор уриниб кўрдилар, бунинг учун улар ҳатто унинг ёнида ер ости туннелларини ҳам қазишди. Яҳудийлар ал-Масжид ал-Ақсо бу заминнинг исломий ўзига хослигининг рамзи эканлигини тушуниб, Фаластинда ислом цивилизацияси мавжудлигининг ҳар қандай белгиларини йўқ қилмоқчи.
Фаластиннинг ислом тарихидаги аҳамияти ва унинг ислом дини учун аҳамиятини инобатга олган ҳолда, Фаластинни сионистик босқинчилардан ноисломий усуллар билан озод қилиш учун қилинган бир неча бор уринишлардан сўнг, исломий ечим яна долзарб бўлиб қолади ва халқ қўлида кучли воситага айланиши керак. улар билан босиб олинган ерларни озод қилади.
Ислом тинчлик дини бўлиб, илоҳий адолат билан ҳимояланган. Фақат Ислом барча илоҳий динларга ҳурматни таъминлайди, чунки у Одам Атодан тортиб Муҳаммад алайҳиссаломгача бўлган барча пайғамбарларни тан оладиган ягона эътиқоддир. Бу барча пайғамбарлар бир хил хабарга эга эканлигини тан оладиган ва ишонадиган ягона диндир, шунинг учун барча халқлар таъқиб ёки таъқибдан қўрқмасдан ўз динларига эътиқод қилиш эркинлигига лойиқдирлар.
Шундай қилиб, Ислом дини ўзининг бағрикенглиги орқали муқаддас заминнинг тинчлиги ва яхлитлигини таъминлай оладиган ягона дин бўлиши мумкинлигини тарих исботлади. Фақат Ислом унга тинчлик ва хавфсизликни тиклаши мумкин, шунда Аллоҳ таолога ишонган барча мусулмонлар, насронийлар ёки яҳудийлар тўсиқларсиз ва чекловларсиз Унга ибодат қилишлари мумкин.

Аллоҳ таоло барча мусулмонларга мададкор бўлсин ва бизга ёрдам берсин!

Абу Муслим тайёрлади