Бироқ, биз барча эътиборимизни Украинадаги воқеалардан Фаластиндаги воқеаларга йўналтиришга интилаётган кремлпараст "мусулмон блоггерлар" нинг ҳаракатларини рад этишимиз керак. Фақат иккинчиси мусулмонларга тегишли эканлиги ва биринчисидан фарқли ўлароқ, дунёда унга эътибор берилмаслигида ўйнамаслик керак.
Шундан бошлаймизки, Украина ва Фаластинда нима бўлаётганига ОАВ эътиборидаги фарқларнинг бугун тушуниш керак бўлган объектив ва субъектив сабаблари бор.
Биринчидан, ал-Ақса ва Фаластинда қон тўкиш билан бирга кузатилаётган тўқнашувлар бўлса, Украинада оммавий қирғин юз беряпти. Агар биз Украина-Россия урушининг ҳар бир томонининг душман қурбонлари ва унинг тинч аҳолиси ҳақидаги маълумотларини қўшсак, урушнинг икки ойидан кам вақт ичида унда эллик мингга яқин ёки ундан ортиқ одам вафот этган экан.
Ҳар бир инсон ўлими фожеадир ва мусулмонларнинг ўлими биз учун алоҳида маънога эга. Аммо нима учун дунёнинг кўпроқ эътиборини ўнлаб эмас, балки ўн минглаб одамлар ўлаётган ва тинч аҳолиси бўлган бутун шаҳарлар ер юзидан йўқ қилинадиган воқеаларга қаратиши аниқ. Ёки минглаб қийноққа солинган геноцид шакли мавжуд бўлган жойда, мунтазам равишда содир бўладиган фақат кўча-полиция зўравонлигида эмас.
Иккинчидан, очиқ-ойдин нарсани инкор етишнинг маъноси йўқ – глобал медиа маконини асосан глобал Ғарб шакллантиради. Ва бу ерда, асосан, унга интеграциялашган ва глобал яҳудий лоббисининг ёрдамига эга бўлган Исроил, фаластинликларга нисбатан устунликка эга бўлади.
Аммо гап баъзилар ўйлаганидек, фақат "яҳудийлар-мусулмонлар" қарама-қаршилигида эмас. Фаластинда мандатга эга бўлган британлар билан жанг қилган сионистлар террорчилар сифатида кўрилган вақтлар бўлган. Айтганча, ўша пайтда сионистларни Россиядан (Сталиндан) бошқа ҳеч ким қўллаб-қувватламади, у сионистлар инглизларга қарши бўлганлиги ва социалистик қарашларга эга бўлганлиги сабабли, Исроил Яқин Шарқдаги Ғарбга қарши коммунистик лагернинг таянчига айланишига умид қилган. Ахир, ўша пайтда коммунизм билан қарама-қаршиликда кўплаб мусулмон давлатлари Ғарб лагерига қўшилди: Туркия, Покистон, Малайзия, Индонезия, Форс кўрфази мамлакатлари - уларнинг барчаси глобал Ғарбнинг иттифоқчилари эди. Исроил эса унинг душмани ва СССР иттифоқчиси бўлиши мумкин эди.
Бироқ, сўнгги дақиқада Исроил асосчилари инглизлардан фарқли ўлароқ, улар билан ҳарбий можаро бўлмаган америкаликлар билан келишиб, Ғарбга қўшилиб олишга муваффақ бўлишди. СССР эса, ўч олиш учун араб социалистик режимларини ва ўзларини фаол равишда социалистик сифатида кўрсатган Фаластин кучларини қўллаб-қувватлай бошлади. Шундай қилиб, Исроил Ғарб кемасига чиқишга муваффақ бўлди ва фаластинликлар четда қолиб кетди. (Атеистик Россия баъзи араб давлатларини ўзига қарам қилиб олган ҳолда, бу мамлакатларни ўзининг рақиби бўлган АҚШ, Ғарбга қарши йўналтирди)
Бугунги кунга келиб, албатта, кўп нарса ўзгарди. Путиннинг Россияси эса, СССРдан фарқли ўлароқ, ҳатто расмий даражада ҳам Исроилнинг душмани эмас. Украинада кўпчиликнинг Исроилга, Исроилда эса Украинага ҳамдард бўлишига қарамай, аслида Исроил Путин Россияси билан жуда яхши муносабатларга эга ва у билан кўп соҳаларда ҳамкорлик қилади. Бундан ташқари, Сатановский ёки Кедми каби Исроил ичидаги ва ташқарисидаги кўплаб сионистлар Украинага нафратларини яширмайдилар. Исроилга ва Ғарбнинг ўзига нисбатан ҳамма нарса оддий эмас - Европа ва Америкада кўпчилик ундан Фаластинни босиб олишдан, унинг ҳудудида аҳоли пунктларини қуришдан воз кечишни ва ҳоказоларни талаб қилади. Глобал сиёсатда қарор қабул қилишга таъсир кўрсатадиган мусулмонлар бундан фаластинликларга ёрдам бериш учун фойдаланишлари ва айни пайтда уларнинг қаршилик кўрсатишларини қўллаб-қувватлашлари керак.
Энди эса биз, постсовет ҳудудидаги мусулмонлар, жумладан, ҳозирги "РФ" ҳудуди учун асосий сиёсий масала. Украина ҳал қилишни қолдириб, Фаластин кун тартибига тўлиқ ўтишимиз Фаластин муаммосини ҳал қилишга ҳисса қўшадими? Жавоб аниқ: нафақат ҳозирги пайтда, балки келажакда унга ҳисса қўшишимизга имкон бермайди.
Ҳозирги ҳолатга келсак, у ердаги биродарларимизга дуо қилиш орқали маънавий қўллаб-қувватлашимиз мумкин ёки турли хайрия жамғармаларига эҳсон қилиш орқали қўллаб-қувватлаш мумкин (Айтганча, бугунги кунда Россияда бу билан боғлиқ вазият қандай?). Аммо сиёсий нуқтаи назардан, Яқин Шарқ минтақасидаги муаммоларни биринчи навбатда у ерда бўлганлар - ҳам фаластинликлар, ҳам исроилликлар (яҳудийлар ва араблар) ва қўшни давлатлар ҳал қилади. Шунга кўра, мусулмонлар томонида, Фаластин даъвосини қўллаб-қувватлаш учун асосий масъулият қўшни араб давлатлари ва Туркия зиммасига юкланади, на биз, на ўқувчиларимизнинг катта қисми уларнинг фуқаролари эмас.
Бугунги собиқ совет иттифоқи мусулмонлари келажакда Фаластиндаги вазиятга нафақат маънавий ва моддий, балки сиёсий жиҳатдан ҳам қандай таъсир кўрсатиши мумкин?
Путиннинг пиёда аскарлари бўлиб, Исломга ёт бўлган урушларда гўшт вазифасини адо қилмай халқаро муносабатларда ҳеч бўлмаганда ўз сўзига эга бўлган субъектлари бўлсалар эди...
Чеченистон ва Доғистон, Татаристон ва Бошқирдистон мустақил мусулмон давлатлари каби овоз ва таъсирга эга бўлиши мумкин эди. Лекин Россия ўз конституциясида кўрсатилган – федерал ва демократик, фуқаролик ва сиёсий ҳуқуқ ва эркинликларга эга давлат бўлган тақдирда мусулмон минтақалари ва мусулмон жамоалари бу ҳуқуқлардан фойдаланиб, унинг ички ва ташқи сиёсатига таъсир кўрсатиши мумкин эди.
Бироқ, бугунги кунда бунинг акси кузатилмоқда – Россия мусулмонлари мутлақо ожиз ва шу билан бирга Кремл уларни бошқа мамлакатларда, ўша Украинада ожиз мусулмонларга айлантириш учун фойдаланмоқда. Ва шунинг учун бизнинг Фаластинда содир бўлаётган воқеаларга таъсир қилиш қобилиятимиз ҳозир уни қўллаб-қувватловчи шиорларимиз ва флеш-мобларимиздан кўра кўпроқ Украинадаги уруш натижаларига боғлиқ.
Ҳозир бизда Фаластинда бўлаётган воқеаларга сиёсий таъсир ўтказиш имконияти йўқ. Ва унинг келажакда пайдо бўлиши учун Кремл империяси қулаши ва бугунги Россия мусулмонлари унинг пиёда аскарларидан халқаро сиёсатнинг мустақил субъектларига айланиши керак. Бунинг учун эса ҳозир Украинада ва унинг атрофида содир бўлаётган воқеалар муҳим аҳамиятга эга. Бу воқеаларни ёритишда, инша Аллоҳ, биз шунга амал қиламиз.
Абу Муслим таржимаси
