Маҳрларнинг кўплиги Исломий жамиятимизга даҳшатли кулфатлар келтиради. Баъзи оталарнинг нодонлиги ва баъзи оналарнинг қайсарлиги сабаб фақат маҳр оила қуришда асос бўлиб қолган. Ким каттароқ маҳр берса ўша одам қизга уйланишга ҳақли ва лойиқ ҳисобланади, қизга ким кўпроқ нарх берса, куёвнинг қанақалиги, қизга тўғри келадими ёки йўқми, сўралмайди. Йигитнинг дини аёлининг иффатини сақлайдими ва ўзини ҳаром ва катта гуноҳлардан тўсадими? Мана бу амалларга қарамай қизларини молга ўхшатиб бериб юборадилар. Шу тариқа катта маҳр белгилаш кўп қизларнинг ўтириб қолишига сабаб бўлади.

Бизга Ҳошим, унга Фараж, унга Луқмон ҳадис айтди, у Абу Умома розияллоҳу анҳудан ривоят қилади:

Ислом ва мусулмонларни мазах қилиш зикр қилинар экан, хаёлга зудлик билан ҳайратли савол келади: Нега мазах қилинмоқда? Нега масхара қилинмоқда? Биз ҳақ узра эмасмизми? Биз Аллоҳнинг даъватчисига лаббай деб, Унга иймон келтирмадикми? Нега одамлар бизни ва динимизни масхара қиладилар?

Инсоннинг ўз юртига ва ўз халқига хиёнат қилиши оғир гуноҳдир. Баъзи бир кимсалар юртини ҳимоя қилиш у ёқда турсин, ҳатто мўмин-мусулмонлар орасида турли ихтилофларни чиқариб, уларни бир-бирларига қарши қилиб қўядилар. Юртнинг тинч, халқнинг осуда ҳаётини кўра олмай, ҳар хил фитна-фасодларни қўзғайдилар. Ўтган йилларда юртимизнинг бир неча минтақаларида содир этилган машъум воқеъалар барчамизнинг эсимизда.

Расулуллоҳ (алайҳиссалом) ғийбат қилиш ва ғийбатга кулоқ осишдан қайтардилар.

Аллоҳ таоло махлуқларни куфр ва имондан ҳоли қилиб яратди. Сўнг уларга хитоб қилди, буюрди ва қайтарди. Кофир бўлган ўзининг феъли (амали), инкори, ўжарлиги ва Аллоҳ таолонинг унга ёрдами бўлмаганидан кофир бўлди. Мўмин бўлган ўз феъли, иқрори, тасдиғи ва Аллоҳ таолонинг унга берган тавфиқи ва ёрдами билан мўмин бўлди.

Аллоҳ таолога ҳамд ва Унинг расули саййидимиз Муҳаммад мустафога саловоту саломларимиз бўлсин!

“Уни (бўҳтонни) сизлар ўзларингиз учун ёмонлик деб ўйламанглар, балки у сизлар учун яхшидир” (Нур сураси 11 -оят).

Қуръони каримнинг бошқа сўзлардан ва қўлёзмалардан энг катта фарқи юрак билан унинг орасидаги муносабатдир.

Оламнинг Роббиси бўлган Аллоҳга ҳамду санолар бўлсин. Унинг Расули Муҳаммадга салот ва саломлар бўлсин. У зоти шариф Роббисининг ваҳийсини одамларга етказди, умматини Дажжолдан огоҳлантирди. Унинг хатари мўминларга катта бўлгани учун қаттиқ огоҳлантирди ва ундан қутилиш йўлларини кўрсатди.

Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) ёлғон сўзлашдан қайтардилар. Ёлғон сўз айтиш - Аллоҳга туҳмат қилишдир. Ёлғон имон билан ёнма-ён юради. Чунки киши “шундай бўлди”, деса-ю, аслида ундай бўлмаган бўлса, демак, у “Аллоҳ таоло бу ишни жорий қилди” деб даъво қилган бўлади.

Жиноят ишлари бўйича Жиззах вилоят судининг судлов ҳайъати апелляция инстанциясининг навбатдаги очиқ суд мажлиси бўлиб ўтди. Унда судланувчи (исм-шарифлари ўзгартирилди) Р.Қўшшаевнинг апелляция тартибидаги шикояти кўриб чиқилди.