Аллох таоло фазл айлаб, хоҳлаган бандасини ҳидоятга, тўғри йўлга бошлайди, адолат айлаб, хоҳлагани бандасини адаштиради.

Бу ҳақда Озарбайжон Маданият вазирлиги томонидан берилган ёзма баёнотда қайд этилган.

“Унинг учун лавҳларда (Таврот саҳифаларида) насиҳат ва барча нарсанинг тафсилоти сифатида ҳар соҳадан битиб қуйдик. Бас,(эй, Мусо!) Уларни қувват (жиддийлик) билан олгин ва қавмингга уларнинг яхши (битилган аҳком)ларини тутиш (татбиқ этиш)ларига буюргин! Сизларга фосиқлар диёри (қандай халокатга юз тутгани)ни курсатажакман” (Аъроф сураси, 145-оят).

Сунгги йилларда суннийликдаги Нақшбандия ва бошқа шу каби тариқатларни аҳоли орасида сохта шайхлар, эшонлар томонидан бузиб, тарғиб қилинаётгани кузатилмокда. Баъзи сохта тарикатчилар томонидан тасаввуфнинг мазмуни бузиб, унинг таълимоти, шариат аҳкомлари ва ижтимоий хаётдан узоклашган ҳолда талқин этилмокда. Исломда бирор-бир шайхга мурид булиш ҳеч кимга фарз қилинмаган. Тариқатчиларнинг «Пири йулнинг - пири шайтон», деган хато даъвоси ҳеч қандай шаръий далилга эга эмас. Кур-курона маҳси-калиш кийиб юриш ва замонавий либосдаги фукароларга нисбатан кибрли муносабатда булиш, пухта диний ва дунёвий илм олишга интилмаслик исломда риёкорлик ҳисобланади.

Хазрат Ашраф Али Таҳонавий айтадилар: «Киши узи қила олмайдиган ишни ёки узида булмаган сифатни сузи билан даъво қилиши мумкин булмаганидек, унинг сурати, сийрати, юриш-туришида хам бундай даъво сезилмаслиги керак. Бу гаи билан бир хадисдан пайдо булган ишкол (мушкуллик) хам кутарилиб кетади.

Туркия етакчиси Эрдўған ташриф доирасида Озарбайжон Президенти Илҳом Алиев билан учрашади. Томонлар икки мамлакат ўртасидаги муносабатни, минтақавий ва халқаро вазиятни муҳокама қилади.

Исмоилоғачи Муфтий Камил хазрат Самигуллин: «Мавлидни улуғлаган ҳар бир киши Исломнинг тикланишига ҳисса қўшади»

7.Эй иймон келтирганлар, агар Аллоҳга ёрдам берсангиз, У ҳам сизларга ёрдам беради ва қадамларингизни собит қилади.

Ёки сен уларнинг кўплари тинглай олурлар ё англай олурлар, деб ҳисоблайсанми? Аслида, уларнинг ҳайвонлардан фарқи йўқ. Балки яна ҳам йўлдан озганроқдирлар.
Ушбу ояти каримада Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламга тасалли ва ҳавои нафсларини худо қилиб олган кофирларни ерга уриш бор.

Шайх Абдулазиз Мансур (Абдулазиз Дадажон ўғли Мансуров) 1944 йилнинг 14 апрелида Фарғона вилояти Олтиариқ туманидаги Миндон кишлоғида таваллуд топган. 1961 йили урта мактабни тамомлаган. 1964-1967 йилларда армия сафида харбий хизматни ўтайди. Хизматдан кейин 1975 йилга Қадар Фарғона вилоятининг Олтиариқ тумани ва Марғилон шахридаги турли ташкилотларда ишлайди.У ёшлигидан исломий билимларни ўрганишга рағбатли эди. Ўкишдан ва ишдан ажралмаган холда кечалари диний илмлардан сабоқ олади. Бундан хабар топган махаллий хокимият органлари томонидан сиқувга олингач, қишлокдан кўчиб кетишга мажбур бўлади.

Ижозатнинг таърифи:Шайх шогирдининг хадисларни оғзаки ёки ёзма равишда ривоят килишига рухсат бермоғидир.

Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: