Таърифи. 1. Бу сўз [ахбаро] феълининг ўзаги бўлиб(Лисонул араб. [х, б, р] моддаси), луғатда хабар бериш маъносини англатади. Унинг исми (от сўз туркумидаги шакли) хабар калимасидир. Хабар сир эмас, рост ҳам, ёлғон ҳам бўлиши мумкин. "Илм -нурдир" жумласи бунга мисол бўлади. Хабарнинг муқобилида иншоъий (жумла) туради. Иншоъий жумла деб ҳақиқатнинг ҳам, ёлғоннинг ҳам эҳтимоли бўлмаган гапга айтилади. "Аллоҳдан қўрқ!" жумласини мисол тариқасида келтириш мумкин.