Қуръони Каримда қатор қиссалар келган. Айрим кимсалар шундан келиб чиқиб Қуръонни тарихий китоб деб таърифлашга урунишади. Аслида Қуръон шунчаки тарихни ҳикоя этмайди, балки у инсонларга қиссалар орқали буюк ўгитларни тақдим этади. Қайси қисса кўп келса, демак, инсоният ҳаётида ўша воқелик кўп такрорланади ва одамлар ундаги ҳақиқатни билишлари зарур.

Ўзига итоат қилган ва тақволи бандаларини азиз, амрларини зое қилиб осий бўлганларни хор, тақводорларни Ўз розилигига эриштирувчи амаллар қилишга муваффақ қилган, осий бўлганлар устидан эса қазо ва қадарини жорий этган Аллоҳга ҳамду санолар бўлсин.

"Қорун Мусонинг қавмидан эди, уларга зулм қилди. Биз унга дунё хазиналаридан шунчалик кўп берган эдикки, унинг калитлари бир гуруҳ кучли кишиларга ҳам оғир келар эди. Эсланг, қавми унга бундай деган эдилар: “Сен кўп хурсанд бўлма, чунки Аллоҳ ҳаддан зиёда хурсанд бўлиб кетганларни ёқтирмайди. Аллоҳ сенга берган нарсалар ёрдамида Охират уйини кўзла ва бу дунёдан ҳам насибангни унутма. Аллоҳ сенга яхшилик қилгани каби сен ҳам яхшилик қил ва ерда фасод тарқатма. Шубҳасиз, Аллоҳ бузғунчиларни яхши кўрмайди”. (Қасас сураси, 76, 77-оятлар).

Инсон шаҳватини ҳаракатга келтириб, номаҳрам аёлга қараш орқали зинога етаклайдиган Иблиснинг макрига қарши курашишга Мустафо (с.а.в.) буюрганлар. Агар эркак бир аёлга шаҳват назари билан қараса ва бу уни ажаблантирса, ўз аҳли оиласи билан қўшилишга буюрганлар. Чунки бу нарса унинг нафсидаги жимоъ шаҳватини қайтаради. Пайғамбар (с.а.в.) ўз сўзлари ва ишлари билан бизни шайтон макридан сақланиш йўлларини қайтаришга кўрсатиб берганлар.