Кимки шошилинч келиб кетувчи нарсани хоҳлайдиган бўлса, Биз унга - Ўзимиз хоҳлаган одамга - Ўзимиз хоҳлаган нарсани тезлаштириб берамиз, кейин унга жаҳаннамни тўғрилаб қўямиз, у ерга қораланган ва хор бўлган ҳолда киради. Кимки Охиратни ирода қилса ва мўмин бўлган ҳолида шу йўлда жиддий ҳаракат қилса, бас, ана ўша инсонларнинг ҳаракатлари қадрланади. Ҳар қайсиларини - буларни ҳам, ана уларни ҳам Раббингизнинг марҳаматидан қувватлантирамиз. Раббингизнинг марҳамати ман этилган эмас. Қаранг, Биз бирларини бирларидан қандай устун қилиб қўйганмиз. Охират даражалари эса ниҳоятда улкан ва афзаллиги жуда буюкдир. (Исро сураси, 18-21-оятлар).

“Улар сизнинг Биз ваҳий қилганимиздан бошқа нарсаларни гапириб, бизга туҳмат қилишингиз учун сизни ҳақдан чалғитиб юборишларига сал қолди. Агар уларнинг айтганлари бўлганда сизни ўзларига энг яқин дўст қилиб олар эдилар. Агар Биз сизни ҳақ йўлда собит қилиб қўймаганимизда уларга озгина мойил бўлишингизга яқин қолган эди. У ҳолда эса сизга бу дунё азобини ҳам, Охират азобини ҳам икки баробар қилиб берган бўлур эдик. Кейин сизни биздан ҳимоя қиладиган бирор ёрдамчи топа олмас эдингиз. Ҳақиқатда улар бу ердан чиқариб юбориш мақсадида сизни қўзғатишларига оз қолган эди. Агар шундай қилганларида сиздан кейин ўзлари ҳам қўп яшамаган бўлардирлар. Бу сиздан аввал юборган элчиларимиз давридаги қонуниятдирки, бизнинг қонунимизнинг ҳеч ўзгарганини кўрмассиз”.  (Исро сураси, 73, 74, 75, 76-оятлар).

“Биз сизга уларнинг хабарини ҳаққоният ила сўйлаб берурмиз. Дарҳақиқат, улар Раббиларига иймон келтирган ва Биз уларнинг ҳидоятларини зиёда қилган йигитлардир. Биз уларнинг қалбларини қувватлантириб қўйдик, шундан улар туриб айтдиларки, Бизнинг Раббимиз осмонлар ва Ернинг Раббисидир, биз Ундан ўзгага асло ибодат қилмасмиз! Акс ҳолда биз ноҳақ сўзни айтган бўлиб қоламиз. (Каҳф сураси, 13,14-оятлар).

Саудия Арабистони валиаҳд шаҳзодаси Муҳаммад ибн Салмон молиявий жиноятлар учун қамалган 150 дан зиёд фуқаронинг қарзларини тўлаш учун 13 миллион риёл (қарийб 3,5 миллион АҚШ доллари) ажратди.

73. Сени Биз ваҳий қилган нарсадан фитна орқали буриб, Бизнинг шаънимизга бошқасини уйдиришингга ундашларига оз қолди. Шундай бўлган тақдирда, албатта, сени дўст тутар эдилар.

Каҳф ва Рақийм соҳибларини Бизнинг оятларимиз ичида энг таажжублиси деб ўйладингизми?! Эсланг, бир гуруҳ йигитлар ғорга яшириниб, эй Раббимиз, бизга Ўз ҳузурингдан марҳамат ато қил ва бизга бу ишимизда тўғри йўлни осонлаштириб қўй, дедилар. Бас, Биз уларни шу ғорда бир неча йил ухлатиб қўйдик. Кейин уларни уйғотдик, токи, қани кўрайлик-чи, икки гуруҳнинг қайси бири уларнинг ғорда бўлган вақтларини аниқроқ биларкинлар. (Каҳф сураси, 9, 10, 11, 12-оятлар).

“Биз инсонга ота-онасига яхшилик қилишни фармон этдик. Унинг онаси машаққат устига машаққат билан кўтариб юрди. Уни кўкракдан ажратиш икки йил ичидадир. Биз унга: “Менга ва ота-онангга шукрона қил”, деб буюрдик. Қайтиб бориш Менинг ҳузуримгадир. Агар у икковлари сендан ўзингнинг илминг етмаган ишда Менга ширк келтиришингни қаттиқ талаб қилсалар, бас уларга итоат этма. Дунёда улар билан яхши муомалада бўл ва Менга тавба қилган кишиларнинг йўлларига эргаш. Кейин қайтиб келишларингиз Менинг ҳузуримгадир. Бас, ўшанда сизларга қилиб ўтган ишларингизнинг натижаси ҳақида хабар беражакман". (Луқмон сураси, 14, 15-оятлар).

“Эй ўғилчам, шубҳа йўқки, агар амалинг хантал уруғи вазничалик бўлиб, у хоҳ бир харсанг тош ичида бўлсин ёки осмонларда ёки ерда бўлсин, шубҳасиз, Аллоҳ уни олиб келтиради. Албатта Аллоҳ Латийфдир, Хабийрдир. Эй ўғилчам, намозни барпо қил, яхшиликка буюр, ёмонликдан қайтар ва сенга етган озорларга сабр қил. Албатта бу қаттиқ бел боғлаш керак бўлган буюк ишлардандир”. (Луқмон сураси, 16, 17-оятлар).

422-бет (Аҳзоб, 31-35)
Аллоҳ ва Расулига итоат ва солиҳ амаллар учун ажри икки баробар бўлиши ва гўзал ризқ тайёрлиги.

“Эй иймон келтирган инсонлар, Аллоҳ ва Расул сизларни ҳаёт бахш этувчи нарсага чақиришган пайтда ижобат этинглар. Билингларки, албатта Аллоҳ инсон билан унинг қалби орасини тўсиб қўяжак, ҳамда сизлар Унинг ҳузурига тўпланурсизлар”. (Анфол сураси, 24-оят).