Нега фаластинликлар биринчи навбатда исроилликларга ҳужум қилишди?

Қуръони Каримнинг энг сўнгги нозил бўлган ояти ҳақидаги ривоятлар анчагина бор. Лекин уларнинг барчасида охирги оят ҳақидаги сўз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга етиб бормайди. Шунинг учун уламолар уларнинг барчасини ижтиҳод билан айтилган гаплар, дейишади.

Инсон ҳаётини бирдек равон, мусибатларсиз ўтишини истайди. Шу сабабли, баъзилар бошига бирор кулфат етса тушкунликка тушади, ноумид бўлиб нима қилишни билмайди. Баъзилар бу мусибатларнинг ечимини топа олмаганидан сиқилиб фолбиннинг ҳузурига боради, бошқаси эса ичкиликка берилади. Натижада, ўзига ҳам, яқинларига ҳам зарар етади.

Бу ҳафта Россия оммавий ахборот воситалари жуда фаол ва жуда уюшқоқлик билан иккита видеоклипни тарқатишди, улардан бирида камуфляждаги қаҳрамонлар ўзларини украиналик ҳарбий хизматчилар сифатида қодировчилардан тортиб олинган ўлжа сифатида кўрсатиб, Қуръон мусҳафига қўйиб чўчқа ёғини кесади, иккинчисида эса Қуръоннинг бир қанча мусҳафларини (тўпламларини) ёқиб, ифлос куфрини намойиш қилади.

Мен шу ергача ақлчи (рационалистик) илмлар йўли билан Қуръони каримнинг қандай муҳташам мўжизалар манбаи эканлигини очишга уриндим. Энди эса тўғридан-тўғри Қуръони каримнинг ўзига яқинлашиб, унинг ақл бовар қилмас сири-Қуръони карим ҳақиқатига эътиборингизни тортмоқчиман.

Бугунги кунда вақт мезонининг нисбийлиги мутлақо илмий исботланган ҳақиқатдир. Йигирманчи асрнинг бошларида яшаган Альберт Эйнштейн бу ҳақиқатни илк бор исботлаб, шу кашфиёти учун бутун оламга машҳур бўлди. Эйнштейннинг кашфиётига қадар инсоният вақтнинг нисбий эканлигини, унинг ўзгарувчанлигини ва табиий шароитларга боғлиқлигини ҳали англамаган эди.

Эйнштейн физикага кўп ажойиб янгиликлар киритди, замон ҳақиқатини ўлчов сифатида танитди. Сўнгсиз ўлчовлар билан коинотга илм аҳлларининг ҳаққонийроқ ёндаша олишларига замин яратди. Фақат қандайдир бир даражада моддиюнчиларнинг ёвузликларини давом эттиришдан ўзини тиёлмади. Тезлик ва модданинг чегарасини аниқлаштириш учун тажриба ўтказиб, бир хатога йўл қўйди. Агар Дирак ва Хейзенберг каби буюк физиклар бўлмасайди, у бу хатосини охирига етказарди.

Қуръони каримнинг бошқа сўзлардан ва қўлёзмалардан энг катта фарқи юрак билан унинг орасидаги муносабатдир.

Қуръони Каримда фиръавндан ташқари унинг яқин хизматкорларидан бири - Ҳомоннинг исми ҳам тилга олинади. Аммо қизиғи шундаки, Тавротда, Мусо (алайҳиссалом) ва у кишининг ҳаётлари ҳикоя қилинган жойда Ҳомоннинг исми зикр қилинмаган экан.

Қуръони каримда, кўпинча, тўғри фикрлашга тўсиқ бўладиган омиллар ҳам санаб ўтилади. Қуйида шу сабабларга бирма-бир тўхталамиз. Улар 3 та: