Бирор амалда риё бўлса, унинг савобини йўқ қилади. Ужб (кибр) ҳам риё кабидир.

Пайғамбар алайҳиссаломдан ривоят этилади, ул зот марҳамат қилиб айтдилар:

Қалб гунохлрининг катталаридан яна бири риёдирки, гарчи у одамларга чиройли кўриниб, ўзи тотли бўлсада, амални бекор қилади, Аллоҳ ҳузуридаги қабулни тортиб олади.

Уларнинг бу дунёда (риёкорлик билан) қилган эҳсонлари, яъни риёкор, пасткаш яхудийлар - Каъб ибн Ашраф ва унинг ҳамтовоқлари - ўз раҳбарлари ва дин пешволарига таом ва мевалардан қилган эҳсонлари билан охиратлари обод бўлишини истайдилар. Уларнинг мисоли изғиринга ўхшайди, яъни жуда совуқ шамол ўзларига зулм қилган қавмнинг экинига тегиб, уни ҳалок қилур. Ундан ҳеч нарса қолдирмайди. Уларга Аллоҳ зулм қилмади (Оли Имрон, 117). Худди шу сингари, Аллоҳ уларнинг нафақаларини нобуд қилади ва уларга бу нафақалардан фойда етмайди.

Аллоҳнинг Китоби ва суннат ният, ихлос, ростгўйликка ундовчи сўзлар ила тўла бўлгани каби охират амали ила Аллоҳнинг эмас одамларнинг розилигини исташ бўлган риёнинг офатларидан четда бўлиш, огоҳ этиш ҳақидаги хабарлар билан ҳам тўладир. Ҳудди шундай яна бир нарсадан четда бўлишга чақирилган: у юксаклик, шуҳрат, обрўни ва ўз шахсини яхши кўриш. Яна бир нарсадан четда бўлишга чақирилган: у одамлар қалбидаги юксаклик, шуҳрат ва обрўни яхши кўриш.

1. Агар Аллоҳ ҳузурида хорланган бўлсанг, қанча мақтасалар ҳам фойда бермайди ва Аллоҳ ҳузурида мақталган бўлсанг, маломатлари сенга зарар етказмайди.

Ўзини одамларга кўз-кўз қилиш, улардан мақтов эшитиш пайида бўлиш риёдир. Риё ҳар қандай амални ҳабата қилади: риёкор машаққат чекиб ишлаган ажр-савобларидан айрилади. Бу ҳам етмаганидек, хўжакўрсинга амал қиладиган кимса қиёмат куни оғир аҳволда қолади. Хусусан, Қуръон ўқиётган инсон ниятини холис қилмаса, оқибати яхши бўлмайди. Мана бу ривоятда риёкор қорилар охиратда қай кўйга тушишлари ўта таъсирчан ифодаланган.

Тасаввур қилинг, яқин одамингиз вафот этиб мусибатда турибсиз. Таъзияга келганлар олиб келган эҳсонини тантанали равишда қўлингизга топшириб, сизни ўртага олиб селфи тушса ва атрофдагилар қарсак чалиб “саҳоватпеша”ларга мақтов ёғдириб туришса сиз қандай аҳволга тушасиз?

Риёкорнинг кийими пок, қалби эса нажасдир. У мубоҳларни бажаришда зўр бериб, касб қилишда ялқовлик қилади. Дини туфайли ҳаёт Кечириб, очиқ-ойдин ҳаром бўлган нарсалардан тақво қилмайди. Лекин унинг иши авомга махфий бўлса-да, хослар учун махфий эмас. Барча зуҳди ва тоати зоҳирида кўринади, ботини эмас, зоҳири бунёдкор. Вой бўлсин сенга, Аллоҳга тоат қилиш қаллоблик билан эмас, қалб билан бўлади. Бу нарсаларнинг ҳаммаси қалб ва асрорларга боғлиқ.

Масжиддан ўтирган эдим, бировларнинг мени мақтаётганлари қулоғимга илиниб қолди: «Мошо Аллоҳ! Бу акамиз жуда чиройли мақолалар ёзади да. Ёрворади, ўзиям. Ўқиганмисан, бомба! Бомба! Албатта ўқиб чиққин. Ҳозир, мен уни чақираман...»