Бу дунёда мусулмонлар учун энг қадрли нарса соғлиқ, пул ва мол-мулк эмас, болалар ва қариндошлар ҳам эмас, балки иймондир. Айнан иймон Аллоҳнинг марҳамати билан бу ҳаётда ва нариги дунёда муваффақият йўлини очиб берадиган қадрият ҳисобланади. Шундай экан, агар сиз кимгадир энг яхши нарса тиламоқчи бўлсангиз, унга мустаҳкам иймон тиланг, бу ҳақиқатда бебаҳодир!

Масжиддан ўтирган эдим, бировларнинг мени мақтаётганлари қулоғимга илиниб қолди: «Мошо Аллоҳ! Бу акамиз жуда чиройли мақолалар ёзади да. Ёрворади, ўзиям. Ўқиганмисан, бомба! Бомба! Албатта ўқиб чиққин. Ҳозир, мен уни чақираман...»

Милоднинг йигирма биринчи асрига келиб, юз йиллар мобайнида бир-бири билан жон талвасасида олишган, ана шу муҳорабада қанчалаб қон тўккан икки аждаҳо – расимол дунёси (капитализм) ва коммунизм ўртасидаги ихтилоф барҳам топди. Бири иккинчисини қулатиб, ерга тиқди. Аммо бу билан ҳам капитализм дунёда яккаҳокимликни қўлга кирита олмади.

Бу воқеа исталган шаҳарнинг масжидида рўй бериши мумкин эди, балки ўша ҳикоя қаҳрамони ўзингдирсан. Мен шу воқеани батафсил ҳикоя қилиб бермоқчиман:
Чарчаб, уйга қайтган ҳазрат одатдагидек ошхонага кириб хонтахтага ўтирди, ёлғиз қизи бўлган Жамила қари отасига қарай бошлади.

Буқаламун (хамелён) ажойиб махлуқда... Бу калтакесак душманларидан душманлар тусига кириб яширинишни яхши уддалайди. Ўз қурбонлари бўлмиш ҳашоратларга сездириб қўймаслик учун атрофи қандай рангда бўлса тез ва осон ўша тус билан туслана олади.