Фотиҳа сураси (Қуръони Азим тафсиридан)
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Бақара сураси, 109-оят тафсири
109. (Эй мўминлар), аҳли китобларнинг кўпчилиги ўз ҳасадгўйликлари билан иймонли бўлганингиздан кейин (яъни, ҳозир), уларнинг ўзларига ҳам ҳақиқат очиқ равшан бўлганидан кейин сизларни яна куфрга қайтаришни истайди. Бас, сизлар то Оллоҳ Ўз Фармонини келтиргунича уларни афв қилингиз ва кечирингиз! Албатта Оллоҳ ҳар нарсага Қодирдир.
Тавба сураси, 9-оят тафсири
9. Улар Оллоҳнинг оятларини озгина қийматга алмаштириб, (инсонларни) Унинг Йўлидан (яъни, Динидан) тўсдилар. Дарҳақиқат, улар энг ёмон ишни қилгувчи бўлдилар.
Шуаро сураси, 111-оят тафсири
111. Улар дедилар: «Сенга пасткаш (ялангоёқ) кимсалар эргашган бўлса, бизлар сенга иймон келтирурмизми?».
Анъом сураси, 76-81 оятлар тафири
76. Бас, қачонки уни тун ўраб олганида юлдузни кўриб: «Мана шу Парвардигорим», деди.
Тавба сураси, 31-34 ("Қуръони азим тафсири"дан)
31. Улар Оллоҳни қўйиб ўзларининг уламоларини ва роҳибларини ҳамда Масийҳ бинни Марямни худо қилиб олдилар. Ҳолбуки, улар фақат Ягона Оллоҳга ибодат қилишга маъмур (буюрилган) эдилар. Ҳеч қандай илоҳ йўқ, фақат Унинг Ўзи бордир. У Зот уларнинг ширкларидан Покдир.
Закот ҳақида
— Устоз, бугунги суҳбатингизни закот ибодатига бағишласангиз. Кундан-кунга ўзгариб бораётган ҳаётимизда айнан мана шу ибодат ҳақидаги билимларга бўлган эҳтиёжимиз ортиб бормокда...
Ҳуд сураси, 113 ("Қуръони азим тафсири"дан)
113. Ва зулм йўлини тутган кимсаларга суянмаиглар (эргашманглар)! Акс ҳолда сизларга дўзах ўти етар. Сизлар учун Оллоҳдан ўзга бирон дўст йўқднр. Кейин (яъни, золимларга эргашсангиз), сизларга ёрдам берилмас.
Оли Имрон сураси, 102-105 ("Қуръони азим тафсири"дан)
102. Эй мўминлар, Оллоҳдан ҳақ-рост қўрқиш билан қўрқинглар ва фақат мусулмон бўлган ҳолларингизда (ҳаёт кечириб, мусулмон бўлган ҳолларингизда) дунёдан ўтинглар!
Тавба сураси, 31-35 ("Қуръони азим тафсири"дан)
31. Улар Оллоҳни қўйиб ўзларининг уламоларини ва роҳибларини ҳамда Масийҳ бинни Марямни худо қилиб олдилар. Ҳолбуки, улар фақат Ягона Оллоҳга ибодат қилишга маъмур (буюрилган) эдилар. Ҳеч қандай илоҳ йўқ, фақат Унинг Ўзи бордир. У Зот уларнинг ширкларидан Покдир.