Исроил ҳукумати Фаластинликларга нафрат уйғотиш учун фейк маълумотларни тарқатди, аммо ушбу баёнотларни тасдиқловчи фактлар йўқ. Болаларнинг кесилган бошлари, зўрланган аёллар, ҳомиладор аёлларнинг қоринларини ёриб ташлаш туфайли ўлимлар йўқ. Аммо бу ҳақида барча ижтимоий тармоқларда, барча тилларда вирусли янгиликлар мавжуд ва уларнинг фонида ҳеч ким рад эиувчи хабарларни сезмайди ҳам.
Юқоридаги ҳадисда зикр қилинган ҳалок қилгувчилардан яна бири эргашилувчи ҳаводир. Қуръон бу ҳақда ҳам турли жойларда айтиб огоҳлантирган. Аллоҳ таоло Довуд алайҳис саломга айтди:
Баъзи ярамас ва бадбахт одамларда мусулмонни хорлаш, унинг биродарлари қошидаги обрўсини камайтириш ва бадном қилишдек жирканч мақсад бўлади.
(Эй Муҳаммад!) Раббингиз Сиздан воз кечгани ҳам йўқ, ёмон кўриб қолгани ҳам йўқ!
Ушбу дин голиб бўлди. Чунки у ўзи тарқаладиган ҳақдир. Ҳақиқат тил билан бўлсин ёки қилич билан ёхуд бошқа нарса билан тарқалиши ҳийин эмас. Чунки ҳақиқатларнинг ҳукмронлиги ҳар бир ерда соя солиши лозим.
Абдулмалик ибн Марвон ибн ал-Ҳакам ибн Абул Ос ибн Умайя ибн Абдушшамс ибн Абдум Маноф ибн Қусой ибн Килоб, Абул Валид. 26 йил туғилган. Ибн Зубайр халифа бўлиб турган пайтда у отаси олган ваъда бўйича байъат олди. (Отаси тириклигида одамлардан унга байъат беришга ваъда олган). Шундай экан, унинг халифа бўлиши тўғри эмас. Миср ва Шомни қўлида сақлаб қолди, кейин 73 (692-93)- йили Зубайрни ўлдириб, Ироқ ва унга яқин ерларда ҳам ҳукмдорлигини ўрнатди. Ана ўша кундан эътиборан унинг халифалиги тўғри ҳисобланади ва ҳокимияти тан олинади. Ана шу йили Ҳажжож Каъбани бузди ва ҳозиргидек қилиб қайта қурди.
Бировга нисбатан қалбида адоват ва нафрати бўлган инсон ҳар қандай йўл билан бўлса ҳам, уни ғийбат қилишга уринади.
Аллоҳ таоло ахдида турмаган кимса ҳақида мисол келтиради:
Қалб гунохлрининг катталаридан яна бири риёдирки, гарчи у одамларга чиройли кўриниб, ўзи тотли бўлсада, амални бекор қилади, Аллоҳ ҳузуридаги қабулни тортиб олади.
Сеҳрнинг аломатлари ҳам «жин тегиши» аломатларига ўхшаши мумкин;
Баъзи харидорлар сотувчидан нарса сотиб олиб, кейинчалик, бирор сабабга кўра, уни қайтариб беришни хоҳлаб қолиши мумкин.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бошқа ҳадисларида мўминлар орасидаги бу муҳаббат ўз эгасини жаннатга киргизадиган иймон шартларидан бири эканлигини таъкидлаганлар.