Луғатда «қатъий, бажарилиши мажбурий қарор» деган маъноларни билдиради. Шаръий истилоҳда мукаллаф ишида ҳокимнинг иродасига далолат қилувчи нарса, яъни мукаллафларнинг ишларига боғлиқ бўлган Аллоҳнинг талаб ёки ихтиёрий ёхуд вазъий тарздаги хитобига «шаръий ҳукм» дейилади. Усул қоидасига кўра, Аллоҳнинг ҳукмидан бошқа ҳукм ҳукм эмасдир.