Луғатда «ой, кўриниш» маъноларини билдиради. Истилоҳда таҳоратда қўл-оёқ бармоқлари ҳамда соқол орасига ҳўл қўл билан сув етказиш «ҳилол» дейилади. Ҳанафий, шофеъий, ҳанбалий мазҳабининг аксар уламолари ҳилолни ғуслда фарз, таҳоратда мустаҳаб, дейишган бўлса, айрим уламолар икковида ҳам фарз дейишган.