Абул Қосим Исҳоқ ибн Муҳаммад ибн Исмоил ибн Зайд ал-Қозий, ҳанафий фиқҳ ва калом илми шайхларидан, Имом Мотуридийнинг энг таниқли шогирди. Узоқ вақт Самарқандда қозилик қилган. Балх машойихларидан тасаввуф илмини ҳам ўрганган. Кўплаб асарлар ёзган, улардан «Саводи Аъзам», «Иймон» рисолалари машҳур. Ҳижрий 335 (ёки 342) йилда Самарқандда вафот этган ва Чокардизага дафн этилган.