Луғатда «ҳаддан ошиш, қуюшқондан чиқиш» маъноларини билдиради. Истилоҳда Аллоҳнинг ғайбий нарсаларини, бандалардан яширган ҳикматларини билмоққа уриниш, ибодатларда ўзни кўрсатмоққа интилиш «ғулув» ҳисобланади.