Ўзини катта тутмаслик, ўзини турган даражасидан паст даражада кўриш «тавозуъ» дейилади. Бунинг акси такаббурлик ва тажаббурлик бўлиб, ўзини катта санаш, ўткинчи нарсаларга берилиб ғурурланиш жуда ёмон феъллардан ҳисобланади.