Луғатда «маҳбуб нарсани излаш» маъносини билдиради. Шариат истилоҳида эса Расулуллоҳ (с.а.в.) доимий қилмаган, аммо бажарилиши яхшилик ҳисобланган амаллар «мустаҳаб» дейилади. Масалан, таҳоратни ўнг аъзолардан бошлаш, бўйинга масҳ тортиш, намоздаги эсноқ ва йўтални иложи борича қайтариш, уч ва тўрт ракатли фарз намозларининг сўнгги икки ракатида Фотиҳа сурасини ўқиш каби амаллар мустаҳаб саналади. Мустаҳабни қилган одам савоб олади, уни тарк қилган одам иқоб қилинмайди.