«Мурсал» луғатда «ташлади, бўш қўйиб юборди» маъноларини англатади. Уламолар истилоҳида иснодининг охиридан, тобеъиндан кейинги киши тушиб қолган ҳадис «мурсал ҳадис» дейилади. Бу гўё мурсал иснодни маъруф ровийга боғламай бўш қўйиб юборган кабидир. Мурсал ҳадис аслида заиф-мардуд, чунки санадининг муттасиллиги йўқ, маҳзуф ровийнинг ҳоли номаълум, тушиб қолган санад саҳобий бўлмаслиги ҳам мумкин, шунинг учун заифдир. Унинг ҳукми ва уни ҳужжат қилиш ҳақида муҳаддис ва бошқа олимлар ихтилоф қилишган.