Луғатда «қалблари Исломга мойил қилинадиган, иситиладиган кишилар» маъносини билдиради. Расулуллоҳ (с.а.в.) ҳаётликларида ғайримуслимларнинг қалбини Исломга мойил қилиш учун закот ва ўлжа молларидан улуш бериб турганлар. Уламолар: улар кофир кимсалар бўлиб, фақат ёмонликларидан сақланиш ва мусулмонларга ёрдам, музоҳараларини таъминлаш учун шундай йўл тутилган, деб ҳисоблашади.