Луғатда «азон айтувчи» деган маънони билдиради. Масжидларда азон айтиб, одамларни жамоат намозига чорловчи киши «муаззин» деб аталади. Ислом тарихида биринчи муаззин Билол ибн Равоҳа-Ҳабаший (р.а.) бўлганлар.