Луғатда «мулойимлик, ширинсуханлик, илтифотлилик» маъноларини англатади. Истилоҳда одамларга мулойимлик, сийлов, ширинсўзлик билан муомала қилиш «лутф» дейилади. Бунинг акси жабр ва азият бўлиб, бу инсонларга ярашмаган қилиқлардир. Яратилганларга нисбатан кўрсатилган лутф ва карам Яратувчининг ёрдамига эришишнинг бир йўлидир.