Луғатда «тежамкорлик» маъносини билдиради. Истилоҳда ҳар бир ишни меъёрида қилиш, исрофга йўл қўймаслик «иқтисод» дейилади. Бунда керагидан ортиқ ёки керагидан кам миқдорда сарф-харажат қилишдан сақланилади. Расулуллоҳ (с.а.в.): «Тежамкорлик билан иш кўрган одам камбағал бўлмайди», деганлар.