Луғатда «ёлғондан уйдирма тўқиш, бўҳтон ва иғво қилиш, ҳақиқатдан четга чиқиш» маъноларини билдиради. Мунофиқлар томонидан Расулуллоҳнинг (с.а.в.) покиза завжалари Ҳазрати Оишани зино қилганликда айблаб у зотга қарши уюштирилган туҳмат ҳодисаси тарихга «Ифк ҳодисаси» номи билан кирган. Аллоҳ таоло Ўз ваҳийи билан Ҳазрати Оишанинг мутлақо айбсизлигини, бу мунофиқлар уюштирган туҳмат эканини билдирган (Нур, 11-18).