Луғатда «яхшисини талаб қилиш» деган маънони англатади. Истилоҳда эса бирор ишнинг хайрли-яхшисини Аллоҳдан танлаб беришни сўраш, банданинг ўз қисматини Аллоҳга топшириши «истихора» дейилади. Ҳадисларга кўра, истихорани адо этиш учун икки ракат нафл намози ўқилади ва «агар мана шу иш дин, дунё ва охиратим учун хайрли бўлса, мени унга қодир қил ва осон эт», мазмунидаги дуони қилиб, ўша ҳожати айтилади (Жобир).