Урфда «яшаш, макон тутиш» маъноларида ишлатиладиган бу сўзнинг асл маъноси «ҳар ишда тўғри бўлиш, адолат ва тўғриликдан айрилмай, дин ва ақл чегарасида юриш, Исломда, унинг қонунларига бўйсуниб яшаш»дир. Истиқоматнинг акси хиёнатдир. Бу иборани ғайримуслим, ғайридин кимсаларга нисбатан қўллаб бўлмайди.