Милодий саккизинчи аср ўрталарида шиаликда вужудга келган бир фирқа тарафдорлари «зайдийлар» деб аталган. Бу фирқага шиаларнинг бешинчи имоми Муҳаммад Боқирнинг укаси Зайд ибн Али асос солган. У имомликка даъвогар бўлиб, милодий 739 йили Куфада умавийлар ҳокимиятига қарши исён кўтарган. Халифа Ҳишом исённи бостиради, Зайднинг ўзи жангда ҳалок бўлади. Зайдийлар Ажамдан бир пайғамбар келишига ва у Пайғамбаримизнинг (с.а.в.) шариатларини насх (бекор) қилишига ишонганлари учун Исломдан ташқарида қолди, куфри вожибдир.