Луғатда «отасиз, тутқун» деган маъноларни билдиради. Шариатда балоғат ёшига етмай отаси вафот этган сағир ва сағиралар «етим» дейилади. Ҳадиси шарифда: «Балоғат ёшидан кейин етимлик йўқ», дейилган (Тафсири Насафий). Абу Ҳанифадан қилинган бир ривоятда етимнинг вояга етган ёши + 25 ёш деб кўрсатилган.