Бу дунёда аҳли аёлини едириб-ичиришни ўйламаган бирор киши бўлмаса керак. Баъзи худбинларни ҳисобга олмаганда, ҳар бир эркак молиявий жиҳатдан “аҳли аёлим бекаму-кўст, кенгчиликда ҳаёт кечирсин”, деган мақсад билан яшайди. Бироқ, ўз аҳли аёлининг шаръий эҳтиёжларини қондириш йўлида пул сарфлаш ўта савобли амал эканини жуда оз киши билади.