Ислом (875)
«Бугунги кунда сизга динингизни мукаммал қилиб бердим. Сизга неъматимни батамом қилдим. Ва сиз учун Исломни дин деб рози бўлдим». (Моида сураси)
Подкатегории
Аллоҳ таоло ҳақиқат ва адолат меъёрларини, динига омонатдор қилиб қўйган раббоний уламолар ва ҳидоятдаги имомлар қўлида мезон қилиб қўйди. У меъёрлардан бошқа барча нарса ҳалокатга элтувчи нафсу ҳаво, қоронғу зулмат, зўравонлик, зулм, бўҳтон ва тажовуздир.
Ислом таълимотларининг барчаси, шариат аҳкомларининг ҳаммаси инсонни мукаммал бахт-саодат билан таъминлашга қаратилгандир. Бу ҳақиқатни тушуниб олишимиз учун «Исломнинг мақсадлари нималардан иборат?» деган саволга жавоб беришнинг ўзи кифоя.
Ўзи буюк ва исмлари муборакли бўлган Аллоҳ таоло айтди: «Мен Қиёмат Кунига қасам ичурман. Ва Мен маломатгўй нафсга қасам ичурманки ...» (Қиёмат: 1, 2).
Умму Салама розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Бир халифа ўлганда ихтилоф бўлади. Аҳли Мадийнадан бир киши Маккага қочиб чиқади. Бас, унинг олдига аҳли Маккадан одамлар келиб, ўзи истамаса ҳам, уни чиқариб, Рукн ва Мақом орасида унга байъат қиладилар.
Аллоҳга ҳамду санолар, Аллоҳнинг расулига, у зотнинг оли асҳобларига ҳамда Қиёматга қадар у зотга эргашганларга салоту саломлар бўлсин. Ва баъд:
Имомга эргашганлар эргашиш вақтларига кўра мудрик, лоµиқ ва масбуқ бўладилар.
Ушбу сарлавҳа қилиб олинган масала ўзаро ихтилофларнинг энг машҳурларидан бири десак, муболаға қилмаган бўламиз. Албатта, бизда бу масала айни шу тарзда ўртага қўйилгани йўқ. Балки намозда «омийн»ни овоз чиқариб айтиладими ёки йўқми, тариқасида қўйилди.
Баъзиларга бобнинг номи ғалати кўриниши мумкин. Кўплар олимлик ҳақида гап кетганида “камтарлик” қилиб “Талабаликдан ўта олмаймиз”, дейишади. Яъни, ақл-заковати “талаба”лигича қолиб кетган. Шубҳасиз, бундай кишилар ғайратсиз одамлардир.
Ислом ваҳий динидир. Аллоҳ бу динни қиёматга қадар давомий қилди. Бу дин олимлари пайғамбарлар меросхўрларидир. Демак, улар Пайғамбар ахлоқи билан зийнатланган бўлиши лозим.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам саҳобаларини бу улуғ кечани топишга ва унинг баракотларидан баҳраманд бўлишга ундашлари ҳақидаги ҳадислар жуда кўпдир. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам гоҳида бу улуғ кечанинг фазилатини сифатлаб, саҳобаларини уни топишга тарғиб қилганлар: “Ким “Қадр” кечаси имон билан ва савоб умидида тунни қоим қилса, унинг олдинги гуноҳлари кечирилади (Бухорий ривояти, 1802-ҳадис).
Бу шундайин динки, ўз номига муносиб равишда одамларни адолат, яхшилик, эҳсон, раҳмдиллик, меҳр-шафқат, ўртачалик, мўътадиллик, эзгуликка буюради. Зулм, истибдод, фасод, ёмонлик, душманлик, бузғунчилик, тажовузкорликдан қайтаради.
«Закот» сўзи луғатдда покланиш, ортиш, ривожланиш маъноларини ифодалайди. Истилоҳда эса, белгиланган миқдордаги молнинг маълум қисмини, шартларга биноан, уни олишга ҳақдор бўлган кишига беришдир.