1158/1. Саъд ибн Абу Ваққосдан розияллоҳу анҳу ривоят қилинади. Биз Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам билан бирга Мадинага боришни хоҳлаб Маккадан чиқдик. Макка яқинидаги Азваро номли жойга етганимизда (уловларидан) тушиб, қўлларини кўтариб, Аллоҳга бир қанча фурсат дуо қилдилар. Кейин саждага бориб, унда узоқ турдилар. Яна ўринларидан туриб, қўлларини кўтариб, дуо қилиб, саждага бош қўйдилар. Уч бор шундай қилдилар. Ва: «Мен Раббимдан умматимга шафоат сўрадим. Умматимнинг учдан бирига у берилди. Дарҳол саждага чўкиб, Раббим учун шукр намозини ўқидим. Кейин бошимни кўтариб, Раббимдан умматим учун шафоат сўрадим. Умматимнинг учдан бирига у берилди. Дарҳол яна саждага чўкиб, Раббимга шукр намозини ўқидим. Сўнгра бошимни кўтариб, умматимга шафоат сўрадим. Умматимнинг қолган уч қисмига шафоат сўрадим. Бас, қолган уч қисмига ҳам берилди. Дарҳол яна саждага чўкиб, Раббим учун шукр намозини ўқидим», дедилар. Абу Довуд ривоятлари.