974/1. Жобирдан розияллоҳу анҳу ривоят қилинади: Бу зот: «Агар тепаликка кўтарилсак, такбир айтардик. Агар пастликка тушсак, тасбеҳ айтардик», деб айтдилар. Имом Бухорий ривоятлари.
975/2. Ибн Умардан розияллоҳу анҳу ривоят қилинади. Расулулоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам ва аскарлари агар тепаликка кўтарилишса, такбир айтишар эди. Агар пастликка тушишса, тасбеҳ айтишар эди. Абу Довуд ривоятлари.
976/3. Ибн Умардан розияллоҳу анҳу ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам агар ҳаж ёки умрадан (ровий: «ғазот деб айтганларини биламан холос», дедилар) қайтадиган бўлиб, тепалик ёки саҳро ерига кўтариладиган бўлсалар, уч марта такбир айтиб, сўнгра «Ла илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу ла шарика лаҳу, лаҳул мулку ва лаҳул ҳамду ва ҳува ъала кулли шай’ин қодийр. Ойибуна обидуна сажидуна лироббина ҳамидуна, содақоллоҳу ваъдаҳу ва насоро абдаҳу ва ҳазамал аҳзоба ваҳдаҳу», деб айтардилар. (Маъноси: «Якка Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқ. Унинг шериги ҳам йўқ. Мулк У учундир. Ҳамд ҳам У учундир. У ҳар бир нарсага қодирдир. (Бизлар) қайтгувчи, тавба қилгувчи, ибодат қилгувчи ва Раббимизга ҳамд айтгувчилармиз. Аллоҳнинг ваъдаси ҳақдир. Қулига нусрат бериб, аҳзобларни (гуруҳларни) якка Ўзи енгади.) Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари.
977/4. Абу Ҳурайрадан розияллоҳу анҳу ривоят этилади. Бир киши: «Эй Аллоҳнинг Расули, мен сафар қилишни хоҳлайман, менга васият қилинг», деганида, Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам: «Сенга, Аллоҳдан тақво этишингни ва ҳар бир баландликка кўтарилишда такбир айтишингни васият қиламан», дедилар. Ҳалиги киши орқасига қайтиб кетганида Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳумма итви лаҳул буъда ва ҳаввин ъалайҳис сафара», деб айтдилар. (Маъноси: «Аллоҳим, узоғини яқинлаштиргин ва сафарни унга енгил қилгин».) Имом Термизий ривоятлари.
978/5. Абу Мусо ал-Ашъарий розияллоҳу анҳу ривоят қилиб айтдилар: «Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам билан бирга сафарда бўлганимизда, агар бирор водийга кўтарилсак, таҳлил ва такбир айтардик. Шунда овозимизни баланд қилиб кўтарар эдик. Буни эшитган Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам: «Эй инсонлар, нафсларингизни мулойим тутинглар. Чунки сизлар кар ёки бу ерда йўқ бўлган Зотга дуо қилмаяпсизлар. Зеро У зот сизлар билан биргадир. Албатта У эшитгувчи ва яқинда турувчи Зотдир», дедилар». Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари.